กระบี่รักทะลวงใจ
เพลงกระบี่คมนั้นบาดใจ รักเธอดุจธารน้ำไหลเย็นฉ่ำ อยู่ไกลสุดฟากฟ้ายังพานพบ มาบรรจบด้วยรักและใจนำทาง
ผู้เข้าชมรวม
313
ผู้เข้าชมเดือนนี้
17
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ชื่อเรื่อง จอมใจยุทธจักร
ตอนที่1.จอมยุทธสาวผู้ทรงคุณธรรม
สำนักพยัคฆ์มังกรฟ้า เมืองลั่วหยาง
ดรุณีแรกรุ่นสาวสวย ร่างระหงส์ บอบบางอ่อนช้อย กำลังฝึกรำร่าย
"เพลงกระบี่สายวารี สกุลลิ่ว… รวดเร็วดั่งสายลม แข็งแกร่งดังเหล็กกล้า
พริ้วไหวพลิกแพลงดั่งธารน้ำไหล ทำลายคู่ต่อสู้ได้ดั่งไฟเผาผลาญ"
ฉับๆๆๆๆๆ ก้อนหินขนาดใหญ่ ถูกฟันแบ่งครึ่งออก อย่างง่ายดายเหมือนผ่าลูกแตงโม
เสียงปรบมือเชียร์จาก ผิง ผิง สาวใช้ผู้ซื่อสัตย์ที่นั่งดูการฝึกซ้อมเพลงกระบี่สายวารี
อยู่ไม่ห่างไกลจากเจ้านายสาวของเธอมากนัก
คุณหนูลิ่วอิงหลง ของบ่าวเก่งที่สุดเลยเจ้าค่ะ
ดูซิหินก้อนยักษ์โดนผ่าเหมือนลูกแตงโมเลยเจ้าค่ะ
…… .ขอบใจที่ชื่นชมและยกยอข้านะ ผิง ผิง
มาเจ้าค่ะ บ่าวเอาขนมของโปรดของคุณหนูมาให้เจ้าค่ะ
และก็มีชาชั้นดี จากเจียงหนาน หอมๆเจ้าค่ะ
ขอบใจเจ้ามาก ที่ดูแลและใส่ใจข้ามาตลอดตั้งแต่เล็กจนโต
ขนมของเจ้าอร่อยมากจริงๆๆผิง ผิง
…… ลิ่วอิงหลง คือลูกสาวของลิ่วเทียนหยู ผู้นำยุทธภพ เจ้าสำนักพยัคฆ์มังกรฟ้า นางคือหญิงสาวผู้มีความเพียบพร้อมในทุกๆด้าน ไม่ว่าจะรูปร่างหน้าตาที่งามเป็นเลิศ ฉลาดหลักแหลม เก่งทั้งบุ๋นและบู้
นอกจากนางจะมีวิทยายุทธ และเพลงกระบี่ที่ล้ำเลิศที่หาใครเทียบได้ยากแล้ว นางยังเชี่ยวชาญด้านกวี กลอน และสามารถเล่นเครื่องดนตรีได้หลากหลายชนิด
วิทยายุทธอันล้ำเลิศนางได้รับการถ่ายทอดจากพ่อของนางฝึกปรือมาตั้งแต่เด็กๆ. ส่วนเรื่องสรรพวิชา กวี กลอน ความรู้อื่นๆ แม่ของนางชื่อ ลิ่วอี้เฟย นั้นเป็นผู้บ่มเพาะสั่งสอนให้นางมาตั้งแต่เยาว์วัยเช่นกัน
เพราะว่าแม่ของนางเป็นลูกสาวของขุนนางใหญ่ผู้มีความรู้ความสามารถสืบเชื้อสายชนชั้นสูง ประจำเมืองลั่วหยาง
พี่ชายแม่ของนางก็เป็นแม่ทัพใหญ่ประจำที่ชายแดน..
เพราะการที่ได้รับการอบรม สั่งสม บ่มเพาะ สรรพวิชาแขนงต่างๆมาตั้งแต่เด็ก ลิ่วอิงหลงจึง ฉลาด เก่งกาจ สมเป็นยอดนารี ทายาทกูลใหญ่โดยแท้จริง
วันนี้ข้าว่าจะเข้าไปเดินเล่นที่ตลาดในเมืองสักหน่อย เจ้า ผิง ผิง กับอาตง ไปเป็นเพื่อนข้าทีนะ จะได้ช่วยถือของ
อาตง. ขอรับคุณหนู
ผิง ผิง .เจ้าค่ะคุณหนู
อาตงบ่าวรับใช้คู่ใจผู้ชายของลิ่วอิงหลง รีบจัดแจง นำม้ามา 3 ตัว สำหรับพวกเขาทั้ง 3 คน
ลิ่วอิงหลง ใช้มือลูบที่แก้มของ เจ้าหม่า ยอดอาชา คู่ใจของนาง
ไปเที่ยวเล่นกันนะ เจ้าหม่าเพื่อนรักของข้า
เมื่อลิ่วอิงหลงขึ้นนั่งบนหลังของเจ้าหม่า นางจับบังเหียนให้มั่น จากนั้นใช้เท้าสะกิดท้องของเจ้าหม่า ให้เริ่มเดิน และค่อยๆเปลี่ยนเป็นวิ่งช้าๆค่อยๆ วิ่งเร็วขึ้นตามลำดับ
ส่วนอาตง และผิงผิง ต่างก็ขี่ม้าคนละตัวเร่งติดตามลิ่วอิงหลงมาติดๆ
เจ้าหม่าเป็นยอดอาชา ที่เฉลียวฉลาด แข็งแรงมาก สามารถวิ่งได้วันละพันลี้ อันนี้ไม่เกินจริง
เมื่อถึงตลาด ..
อาตง เจ้าดูแลม้าอยู่ที่นี่ก็แล้วกัน
ให้ผิง ผิง ไปเป็นเพื่อนข้าคนเดียวก็พอ
ขอรับคุณหนู..
ในระหว่างที่ลิ่วอิงหลงกำลังเพลิดเพลินกับการเที่ยวชม
สิ่งของต่างๆที่ชาวบ้านนำมาขายที่ตลาด
ได้มีเสียงร้อง ขอความช่วยเหลือของสตรีนางหนึ่งอยู่เบื้องหน้า. ไม่ไกลจากที่ลิ่วอิงหลงยืนอยู่มากนัก.
ลิ่วอิงหลงนางเห็นชายชกรรจ์ประมาณ 5-6 คนกำลังช่วยกันฉุดกระชาก ลากถูบังคับผู้หญิงนางหนึ่ง
ปล่อยข้าไปเถิด ได้โปรด ข้าไม่มีทางยอมทำงานเป็นนางโลม
ให้ข้าตายซะยังจะดีกว่า..โอ้ย ข้าเจ็บอย่าตีข้าเลย
ชาวบ้านไม่มีใครกล้าช่วยเหลือนาง เพราะชายกลุ่มนั้นดูดุร้ายเหี้ยมโหด และมีอาวุธทุกคน
ชายชาตรีเยี่ยงพวกเจ้า 6 คน รังแกผู้หญิงไม่มีทางสู้
ไม่รู้สึกละอายแก่ใจบ้างรึ
ใครที่กล้าพูดจาเยี่ยงนี้ ชายหน้าดุเหี้ยมเกรียม หันซ้าย หันขวา มองหา ต้นทางของเสียง
… ข้าเอง เจ้ามีอะไรข้องใจหรือเปล่า
..เอะ แม่นางคนสวยนี่เอง ข้าว่าเจ้าอย่ายุ่งเรื่องของคนอื่นจะดีกว่านะ
เผอิญข้า ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านด้วยสิ
แล้วพวกเจ้าฉุดคร่าผู้หญิงกลางวันแสกๆ มันผิดกฏหมายบ้านเมืองเจ้าไม่รู้หรือไง
สตรีบอบบางเยี่ยงเจ้า บังอาจขู่ข้ารึ
สตรีมีไว้สำหรับบำบัดความใคร่ของบุรุษเท่านั้น จำไว้ เดี๋ยวข้าจะจับเจ้าไปอีกคนไว้เป็นเพื่อนกับนางดีไหม
ก่อนอื่น ข้าขอจูบปากสวยๆของเจ้าเพื่อเป็นการสั่งสอนที่ปากดีกับข้า
โอ้ยๆๆๆ ไม่ทันขาดคำ เท้าอันบอบบางของลิ่วอิงหลงก็สัมผัสกับปากของชายหน้าเหี้ยม
เลือดๆเลือดปากข้า ออก ข้าชักจะโมโหแล้วนะ
… ..เป็นอย่างไรบ้าง เท้าของข้ารสชาติดีไหม
ชายหน้าเหี้ยมมุ่งตรงมาที่ลิ่วอิงหลง หมายกู้หน้าคืนที่โดนเต๊ะปากเมื่อครู่
ลิ่วอิงหลงดึงพัดจีนที่นางพกเสียบไว้ที่สายคาดเอวของนางออกมา
นางเดินพลังลมปราณส่งพลังมาที่พัดจีน ใช้พัดตีกระแทก ตบหน้า ชายหน้าเหี้ยม สลับซ้ายขวา หลายสิบที ตามด้วยใช้พัดจีนกระแทกที่ท้องน้อยจนชายผู้นั้น
ลอยเคว้งกระเด็นไปในอากาศ ก่อนร่างจะตกลงกระแทกพื้น
โอ้ย… เจ็บ พวกเจ้ารออะไรจับนางตัวดีซิ
ชายหน้าเหี้ยมใช้เสียงสั่งการชาย 5 คนที่เหลือ
ครับพี่ใหญ่…
… ..ชายทั้ง 5 คนกรูกันเข้ามาเพื่อหวังเล่นงานลิ่วอิงหลง
แต่พวกเขาก็ไม่แม้แต่จะสัมผัสร่างกายของนางก็หาทำได้สำเร็จไม่
ด้วยนางเป็นคนฝึกวิทยายุทธ นางใช้การเคลื่อนไหมที่รวดเร็วดุจสายลมพัด บวกกับพลังลมปราณที่ฝึกฝนมาอย่างช่ำชอง ประเคนความเจ็บปวดสู่ร่างกายของกลุ่มชายชกรรจ์
จนร่างของพวกเขากระเด็นไปกองเทินทับกันเหมือนท่อนฟืนที่ถูกตัดและนำมากองรวมกันไว้
สมน้ำหน้าจริงๆ ไอ้พวกอันธพาล รังแกผู้หญิงดีนัก
เสียงตบมือ และเสียงเชียร์ ลิ่วอิงหลงดังก้องไปทั่วบริเวณรอบๆ
สมควรโดนละพวกเจ้า ผิง ผิง กล่าวอย่างสะใจ
… ..หลีกๆทางซิ ใครบังอาจทำอะไรคนของข้า
สตรีวัยกลางคนพร้อมด้วยลูกน้องผู้ชายติดตามมาเป็นสิบคน พร้อมอาวุธครบมือ
เดินแหวกวงล้อมของชาวบ้านเข้ามา.. พวกชายชกรรจ์อันธพาลทั้ง 6 คนรีบกระเสือกสนคลานมาบ้าง เดินกระเผกบ้างมาขอความช่วยเหลือจากหญิงวัยกลางคน
ช่วยพวกข้าด้วยเถ้าแก่เนี้ย นางผู้นี้ขัดขวางการทำงานของพวกข้า
ที่ท่านให้พวกข้ามาตามจับ นังผู้หญิงที่ไม่ยอมทำงานเป็นนางโลมขอรับ
เมื่อเถ่าแก่เนี้ย มองตามมือของลูกน้องที่ชี้มายัง ลิ่วอิงหลง
หัวเข่าทั้งสองของนางทรุดลงตั้งกับพื้น คุณหนูลิ่วอิงหลง
ลูกน้องของข้าน้อย มีตาหามีแววไม่ บังอาจล่วงเกิน คุณหนูลิ่วอิงหลง
ลูกสาวของท่านเจ้าสำนักพยัคฆ์มังกรฟ้า หลานสาวท่านเจ้าเมืองลั่วหยาง. ได้โปรดอภัยด้วยเถิดคุณหนู
ลูกน้องของข้าแค่ทำตามคำสั่งของข้า ตามจับนางผู้นี้ที่เป็นหนี้ข้าอยู่ 20 ตำลึง นางไม่ยอมใช้หนี้
ก่อนมายืมเงินข้านางบอกยอมทำทุกอย่าง
แต่พอข้าจะให้นางทำงานเป็นนางโลมที่หอนางโลมของข้าเพื่อใช้หนี้ นางไม่ยอมทำ และหนีออกมาเจ้าค่ะ
. เรื่องราวเป็นแบบนี้เองหรือ ถ้ายังงั้นก็
ผิง ผิง เอาเงินให้เถ่าแก่เนี้ย 20 ตำลึง
เจ้าค่ะ ผิง ผิง ยื่นถุงเงินให้เถ่าแก่เนี้ย
ขอบคุณเจ้าค่ะ คุณหนู
ถือว่าข้าใช้หนี้แทนนางก็แล้วกัน แล้วขอให้ท่านปล่อยนางไปเป็นอิสระได้ไหม แล้วเลิกแล้วต่อกันนะ
แล้วแต่คุณหนูเห็นสมควรเจ้าค่ะ
ทุกอย่างเรียบร้อย ข้าน้อยขอตัวนะเจ้าค่ะ
เชิญท่านตามสบาย
… .เจ้าเป็นอิสระแล้วนะ ลิ่วอิงหลง กล่าวกับสตรีที่โดนทำร้าย
นี่เงิน 10 ตำลึงข้าให้เจ้าไว้รักษาตัว ซื้อข้าวกิน และคงพอให้เจ้าใช้จ่ายได้สักระยะ จนกว่าจะคิดอ่าน ทำการอาชีพใดได้
ขอบคุณคุณหนูลิ่วอิงหลง มากเจ้าค่ะ ข้าน้อยจะไม่มีวันลืมบุญคุณของท่านเลยเจ้าค่ะ
เรื่องเล็กน้อย อย่าได้ใส่ใจเลย
ข้าไปละนะ
..ผิง ผิง ไปกันเถอะ ข้าหิวแล้ว
เราไปหาอะไรอร่อยๆกินกัน
ไปโรงเตี้ยมเหม่ยเหว่ยกัน…
จบตอนที่.1ขอบคุณที่ติดตามอ่านนะค่ะ
ผลงานอื่นๆ ของ เงาจันทร์ฉายศิลา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ เงาจันทร์ฉายศิลา
ความคิดเห็น